اسب پيشکشي

شاهنشها، حقيقت اسبي که داده اي
بشنو ز لطف تا برسانم به عزّ عرض
درويش بي عصاش نگيرد ز من به مفت
طرار مفلسش نستاند ز من به قرض
گر شيهه اي زند، به جواني ستايمش
گر نقطه اي رود، کنمش نام: طي ارض
هستم بر او سوار و به معني پياده ام
گامي به طول مي زدم، اکنون زنم به عرض
منبع: یزدان پرست، حمید؛ (1388) نامه ایران: مجموعه مقاله ها، سروده ها و مطالب ایران شناسی، تهران، اطلاعات، چاپ نخست.